Ik sta met mijn blote voeten
In de sneeuw
Starend naar de gesmolten kringen
Van gebroken ringen
Vastgelegd
In de warmte van mijn zolen
Het is zo koud
Zo koud
Dat mijn dromen
Mijn blanke huid doet minnen
De warmte van de vacht
Die de haren van mijn
Broer geeft
Zonder welk
Mijn vader doet bezinnen
En ik zonder dat haar
Ik niet het leven zou beginnen
‘Wijl ik niet degeen ben
Die ons nageslacht
Doet leven
Ben ik wel degeen
Die ons dochters en
Zonen doet geven
Ik zeg U niets
Ik fluister
En ik geef
U mijn koning
Alles wat ik U neem
Of op blote knieen
Op de steen offer
Is niets dan een leugen
En Jezus
Godszoon? is niets dan een
Poging
Tot zonde-offer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten