And let the past go by

And there you sit in your chair
And you fade away for ever
And you know ya can’t forget it
Your past can’t do no good

And you hesitate in time
Telling stories from your life
But there’s no-one here to listen
Cause you’re alone in your mind

I hope that you found
Things I couldn’t give
I feel all alone and so very cold
where have we been where have we been where have we been

And you take another sigaret
Blowing smoke in thick air
You hear the voice of your wife:
“please don’t take another beer!”

you know you’d never listened
and now you know you didn’t care
and now you know could’t stop it
and now you know she’s been fair

you hear the tunes of music
“just like birds” we’d always sang
you danced with her with silly moves
and then slide slowly to the bed

and she always would laugh
when you bit her in the ear
now you can’t believe it’s over
so you take another beer


das echt de laatste hoor...

nr o! jenna

weet je wat ik gooi er gewoon nog een op: XD

O well I’m lost and found

I found myself lost in keys
And open doors just to break free
And then I’ll turn and then I’ll turn away
Do I sleep at night or is it a day

I’m feeling restless and down inside
And kicking bowels and throwing up
And nothing feels right, right, right

You call me names can’t you see
They’re buzzin’ round begin to seek
Towards haunted games, towards playful ways
Do I sleep at night and bleed today

There was a fight I wasn’t sure
How to keep the peace and the pain we’ll endure
And then I curse and then I’ll curse away
We hate each other and our lifes


But we find ourselves
We feel alive

ok het zijn geen geweldige Producten maar maakt dat wat uit, tja...

two faced

ik dacht zo maar eens: laat ik de tekst geven waar de naam van dit plateau zijn naam aan dankt: tis niet best maar dat doet er toe... toch???

With my head between my knees
Remembranche of youth
Gotta make it clear
Am I a child or just a brute
Can I provoke myself, change the heart in one
Or return to anger, brake down the wall to fall

Why don’t ya get it
I’m not together
Two-faced forever
Why don’t I get it

Stumble down the dark
always see a light
Sleep through the days
hollow behind the eyes
faced to the ground
spinning around and round
gotta straighten my hands
before I burn down again

leren

Over een paar weken moet ik optreden met mijn band Two Headed Dog. Zal vast wel leuk worden. Het enige nadeel is dat hoewel ik voor ruim 90 % mijn eigen teksten schrijf, ik ze nooit uit m’n hoofd leer… of niet wil leren of gewoon niet kan leren… ik heb ’t ook nooit echt gedaan… een poging daartoe bedoel ik dan.

Ok ergens begin jaren ’90 in een rokerig cafeetje genaamd Swaf zat ik eens te blowen en drinken op een prachtige vrijdagmiddag. Met twee vrienden zat ik een beetje tienerig om me heen te staren en te doen alsof ik tof was… en dat was ik ook! Dat lijkt me duidelijk…

Rond een uur of, wat zal het zijn geweest vijf? Komen er drie schoolgenoten binnen en lopen direct naar ons toe (voor insiders, wij zaten aan het tafeltje bij het raam en er was nog geen “sluis”) Ze hadden een voorstel, of eigenlijk een verzoek: Of ik de volgende dag wilde invallen voor hun zanger. De verloren zanger in kwestie zat nog met zijn klas in de Ardennen en was vergeten dat ie dat weekend een optreden had. En dus zat de band ( heel toepasselijk genaamd collected dust) zonder zanger. En ze vroegen mij…

Na heel veel zuchten en moeilijk kijken en zuchten en moeilijk kijken stemde ik er in toe dat ik de volgende dag op de Roode Steen om 14.00 uur met hen zou optreden. In ruil daarvoor kreeg ik een fles vodka en een voorgedraaide joint.

Na het avondeten ben ik als een speer naar het huis gegaan van de gitarist en we begonnen uit te zoeken welke nummers er door mij gezongen konden worden. Een aantal kende ik gelukkig al. Na de nodige drankjes en wat slap oefenen, ging ik met een bandje en teksten naar huis. Tot een uur of twee ’s nachts heb ik de teksten proberen te leren. Erg veel hielp het niet… Ik had mijn slaap nodig.

En toen was het de volgende dag… een uur of tien. Ik bevond me weer in het huis van de gitarist. Een fles vodka in de hand en de teksten voor mijn neus en we oefenden net zo hard als de drank de fles uit werd geschonken. En op een of andere manier lukte het me niet om de teksten juist te zingen… Ik verzon telkens mijn eigen tekst… Dus na een tijdje besloot ik ze op een A-3tje te kalken…

Bij het opbouwen plakte ik de teksten op de monitor voor mijn neus en zo kon ik goed de teksten lezen zonder ze uit mijn hoofd te moeten oplepelen en zo geen ‘onrecht’ te doen aan de nummers… Natuurlijk hielp dat geen zak… Doordat we te dronken waren deden we met z’n vijven juist totaal andere dingen dan normaal (vooral ik dan eigenlijk) Ik schreeuwde en zong lijnen die mij op dat moment het mooiste leken… geen tekst alleen oerkreten en melodieën…

En dat is altijd zo gebleven: Ik doe maar wat… ik zit in de richting van de tekst, maar de melodie gaat voor…

Angst voor vergeten is daar door ontstaan. Ik moet mijn teksten voor mijn neus hebben. En nu ben ik voor het eerst sinds dat optreden weer de teksten (onbewust soms) aan het leren. En elke keer verander ik wat in die teksten. Het hoopt beter te worden. Dat maakt het niet bepaald makkelijker. Ik moet gewoon een keer proberen zonder hulp een podium betreden. Zonder zwembandjes proberen te blijven drijven zeg maar…

jay reatard

Het begon zo lekker vandaag. Wakker worden om een uur of elf, half twaalf. Met geluiden om me heen van een rommelende vrouw achter de pc en die langzaam wegsterven omdat ze verdwijnt naar de (vegan)bakker om een heerlijk brood te halen… Die heeft ze overigens nodig voor haar catering… de andere hapjes heb ik al de dag daarvoor kunnen proeven.

Ik verleg mijn rug om het kwartier en onze witte duivel van Kos ligt gewillig tussen m’n benen en draait op mijn tempo mee. Tegen de tijd dat mijn wekker om een uur of half een begint te schreeuwen komt ze vloekend binnen… het brood is besteld voor de dag daarvoor, wat nogal raar is, want dat is de dag dat ze het bestelde???

Maar goed laten we tot het puntje gaan…

Ik heb heerlijk op de bank gelegen… een beetje voetbal kijken en toen m’n ouders belde dat ze wat later kwamen heb ik ook nog lekker snooker aangezet. En snooker vind ik heerlijk om te kijken niet alleen omdat het een vrij moeilijke (ehm??) sport is maar ook omdat ik dan langzaam aan weer een tukkie kan doen. Langzaam wegvallen in dagdromen en rare fantasien en wie weet teksten…

Het spijt me voor de mensen die werken maar dit is echt mijn beste manier van werken. Zorgen dat je in een staat van halve slaap en droom komt en daar je voordeel mee doen… Ok je moet niet geheel wegvallen, maar de beste films heb achter mijn ogen gezien… de beste teksten maak ik in een staat van totale amorphie… uiteraard kan dat door drank of welk middel dan ook bereikt worden, maar de slaap en droom maakt je waar.

Ok nu dus niet dat lijkt me duidelijk, ik ben nu kennelijk te wakker?

Ik heb een pizza in de oven gedouwd (een halve: meer is niet nodig ik haat eten soms!) en ben naar voetbal gegaan… Erg slecht gespeeld, bla bla bla etc, maar toch ook na die tijd lekker geklets… mijn vriend frommel was er niet, maar dat gebeurd wel eens, zeker met z’n rug (en mijn zelfbedachte reden daarvoor ;) Ik heb een paar keer in de rookruimte gestaan en daar het een en ander uitgelegd over godsdienst en de verscheidene gedachtes daarover, maar probeer maar eens duidelijk te zijn tegen mensen die A: de taal slecht spreken en B: toch een vast vertrouwen hebben in een God)

Daarna heerlijk met een muts op m’n kop en over mijn ogen door de kou naar huis gefietst en ontzettend actief de deur van mijn huis open gegooid en ik wilde snelle muziek…

Ik doe de pc aan en vraag mijn beste frommel waarom ie er niet was: rugpijn!
Ok? Prima… dat ken gebeure he… en de tweede bericht was Jaf Reatard is dood volgens de meeste mensen op het www:

???

dat meen je niet? En ja dat meende ie wel…
GODVERDOMME!!! En ik wilde juist de plaat van m luisteren: Of het nou gelijktijdig was dat ik de geweldige plaat “blood visions” wilde opzetten is niet meer te achterhalen, maar ik had wel heel heel veel zin in die energie van de plaat…

Waar het dus na al dit omslachtige gebrabbel om gaat is dit: Jay is dood!!!

Ik weet de ontelbare keren dat ik zijn platen opzette en ging afwassen… Soms met een biertje op, maar zeker niet altijd, maar wel altijd zo heerlijk opgefokt dat ik regelmatig een glas heb stukgeslagen op de rand van de wasbak, terwijl ik dacht dat ik de maat en wat al dan niet meer aan het slaan was met de afwasborstel!

Een geweldig muzikant is dood! En ik heb ‘m maar een keer kunnen zien!!! GODVERDOMME!!!

Door dit lange stuk blijkt wel weer dat ik iets moois wilde zeggen over hem, maar dat kan ik niet: Ik draai erom heen, het lijkt me nog niet te lukken om werkelijk iets te zeggen, maar dat maakt niet uit ik zet gewoon nog een keer “blood visions” op…

Het enige wat me op dit moment nog gelukkig zou kunnen maken is dat JPB valt en dat onze goede vriend Wilders de doodstraf krijgt (oog om oog tand om tand is toch zijn idee) ja enig geluk ken ik wel gebruiken…


http://www.youtube.com/watch?v=dG65eqfg6bc

Alsof Esau mij is

Ik sta met mijn blote voeten
In de sneeuw
Starend naar de gesmolten kringen

Van gebroken ringen
Vastgelegd
In de warmte van mijn zolen

Het is zo koud
Zo koud
Dat mijn dromen
Mijn blanke huid doet minnen
De warmte van de vacht
Die de haren van mijn
Broer geeft


Zonder welk
Mijn vader doet bezinnen
En ik zonder dat haar
Ik niet het leven zou beginnen

‘Wijl ik niet degeen ben
Die ons nageslacht
Doet leven
Ben ik wel degeen
Die ons dochters en
Zonen doet geven

Ik zeg U niets
Ik fluister
En ik geef
U mijn koning

Alles wat ik U neem
Of op blote knieen
Op de steen offer
Is niets dan een leugen

En Jezus
Godszoon? is niets dan een
Poging
Tot zonde-offer