ga zit en schrijf....

Zoals een groot Amerikaans schrijver ooit over zichzelf vertelde:" Als ik een paar biertjes en wat whiskey in mijn bijzijn heb, en ik ga achter mijn tiepmachine zitten, dan vloeien de woorden vanzelf op het papier." Ik ken dat... maar ik ga maar weinig achter mijn computer zitten de laatste tijd... om te schrijven... that is... Wel om me te ergeren. Aan de godsgruwelijke traagheid, onvoorspelbaarheid en het no-nonsense beleid dat mijn pc voert. Of eigenlijk het no-everything beleid eigenlijk. Een film downloaden lukt, maar het afspelen heeft ie geen zin in... Of het beeld vertoont de beelden in een langzaam tempo met het geluid tien keer zo snel... Of het beeld gaat goed en dan is er geen geluid te bekennen. (Of het is nu echt tijd m'n oren uit te spuiten.)

Het heeft altijd lang geduurd voor mijn pc iets te voorschijn toverde. Mijn pc is van bakkeliet en uit de steentijd zoals mij wel vaker door mensen is verteld. Maar eigenlijk maakte me dat niet zoveel uit zolang ik maar een programma kon gebruiken die mijn muziek afspeelde op de manier die ik graag heb... En dat doet ie nog steeds, en dat snap ik dan weer niet. Oke soms heb je een onverwachte break in een nummer die geen breaks kent. Maar daar lig ik niet wakker van. Tenzij ik in slaap ben gevallen met een plaat die lekker hard is en na een half uur weer begint te beuken bij het begin. Maar met een goede borrel op merk je daar weer niet zoveel van. Hoewel...

Er was laatst een onderzoek. Zoals er zoveel door onze strot wordt geduwd via domme tv-programma's, quasi wetenschappelijke bladen of internetsites. Het "feit" dat als je slaapt in de stad, je onrustiger de dromen zoekt en gestoorder wordt, door een geluid dat maar een fractie van een seconde hoeft te duren. En dan gaat het niet eens over het alloude onderbreken van je REM-slaap, waar mensen knettergek van worden. Maar om iets simpels in je derde slaapfase... Afijn zo interessant, dat het zelf op te zoeken is. Ik ben halverwege dit verhaal zelf, wat iemand me vertelde, afgedwaald in het biertje dat voor m'n neus stond.

Op het moment zelf, nu dus... lekker wakker. Dus dacht ik, laat ik die verdwaalde gedachten maar eens ff op papier zetten. En na een halfuur gezocht te hebben naar word, blijk ik dat niet meer op mijn pc te hebben. Ook fijn. Het biertje is in m'n bijzijn dus ga maar los, maar nee...

En na zo een tijdje heen en weer te hebben gekloot met m'n pc ben ik totaal de gedachten kwijt die ik wilde oppennen. Ik dacht volgens mij aan het vraagstuk van Israel en de gazastrook. Mijn enorme verdeelde gedachten daarover... Aan de ene kant uiteraard de manier waarop de Joden in Israel zichzelf isoleren en proberen de verkiezingen te winnen (met de grote joodse lobby in het westen) en aan de andere kant de anti-judaese gedachtesprong die ook meer de overhand lijkt te krijgen... Maar als ik dan bekenden, uitspraken hoor doen doen die toch op z'n minst anti-semitisch aandoen, krijg ik toch benarde gevoelens. Aan de andere kant zijn, hoe je het ook went of keert, ook de palestijnen semieten. Er is geen hond die werkelijk kan zeggen dat zijn moederteef daar vandaan komt. Als je maar ver genoeg teruggaat, zou ik je ook kunnen vertellen dat ik de "mensenzoon" ben die de profetien hebben aangekondigd. Als een soort traagheid in het beeld... als het vervormde geluid dat nagalmt in de oerknal... Ik ben of ben ik niet...

Maar ik ben geen afstammeling van Daniel of zelfs maar van Ali of van wie dan ook. Ik ben maar een gast op deze verschrikkelijke aarde die ook, zo ontzettend lekker kan zijn. Ik ben maar een afstammeling van mijn ouders. Ouders waarvan ik altijd heb gehoopt dat ze verstandig zouden zijn. En dat zijn ze... maar niet waarop ik had gehoopt... Ik leef in de veronderstelling dat ouders zo verstandig zouden zijn... geen ouders meer te zijn, of ook maar te willen worden. De eigen verlichte gedachten aan te wenden en niet meer een aap af te leveren waarbij ze hun stront in de bek van hun eigen kinderen proppen en zeggen dat het voedzaam is.

Maar ach... het probleem met pc's is vaak dat er wel hier en daar een programma zit, waar de inkt en het papier dicht tegen elkaar aan liggen... dat er geen mogelijkheid is om de correcties uit te voeren, die nodig zijn. En ook hij, die net de asbak aan z'n mond zette, omdat ie dacht dat 't z'n biertje was, kan beter zijn gedachten in de break gooien die het heel zeker nodig heeft. En dan lekker luisteren naar de muziek die om hem heen gloeit, brandt en vurig strijd om te overleven.