kiezen

Het is vannacht weer tijd voor de Amerikaanse verkiezingen. Een hele nacht kijken naar uitslagen uit een werelddeel waar ik nooit ben geweest. Ik beken, ik kijk er niet naar uit. Het interesseert me geen reet wie er nou zal winnen. Iedereen in Nederland schijnt te willen dat Obama gaat winnen. Beter in zijn slogans, beter in zijn uitstraling, beter in zijn kiezerswerving. En kennelijk ook beter in zijn ideeën.

Dus ik heb vandaag ook maar de veelgebruikte stemwijzer eens opengeslagen. Of aangeklikt, wat u wil. Ik had wel een vermoeden wat eruit zou komen. En ja hoor na achttien keer kiezen tussen twee quotes, bleek dat vermoeden juist. Ik vond het bijna jammer. Maar veel quotes waren toch enigszins kiezen tussen twee kwaden. Want laten we eerlijk zijn, Amerikanen zijn op bepaalde ideeën toch wat achterhaald zoniet domweg achterlijk en “narrowminded”.

Het zijn de gebruikelijke onderwerpen, waar wij Nederlanders ooit wat vrijer over dachten. (Laten we niet vergeten dat onze jaren ’50 regering steeds meer vrijheden probeert in te dammen, al zijn het maar proefballonnetjes.) Onderwerpen zoals euthanasie, homohuwelijk, drugsbeleid (was geen onderwerp by the way, maar in mijn ogen altijd belangrijk, want iedereen moet de vrijheid hebben zijn leven naar de klote te helpen) en het dicht plamuren van de grenzen en het uitzetten van illegalen.

Maar waar het werkelijk om draait is dit: Waarom zend de tv-zender Veronica in hun november BOND- maand niet twee keer op een avond een bondfilm uit, zodat ik lekker op de bank met mijn katten in slaap kan vallen. Het zijn 22 films dus het kan makkelijk. En oke ik heb ze al tig keer gezien, maar daar houd ik van. Nu moet ik politiek bewust in slaap vallen bij de verslaggeving over de verkiezingen.

Even volledig: Obama is mijn winnaar en hij wint met 84%. Dus kennelijk ben ik op twee vragen na een democraat. Je kan niet alles hebben.