zaterdag 9 mei 2009

selffullfilling prophecy

Het is precies wat ik dacht. Opstaan om vier uur ’s ochtends brengt alleen maar vervelende dingen met zich mee. Je brengt iemand weg die zich hopelijk gaat vermaken in een leuke stad…

Om half twee heb ik m’n boek weggelegd en ben ik gaan slapen en wonderwel, dat lukte. Even met mijn stiefkatten geknuffeld, vooral met de zwaarste van de drie. Een lekkere dikkerd die altijd al een beetje op me heeft geleken. Een kat die door een stressstoornis (5 s-en toch?) compulsief het eten naar binnen werkt; een kat die daarna het eten voor een deel weer uitkotst; een kat die zich krabt omdat er overal (lichte) huidaandoeningen voordoen; een kat die schilfert; een kat die schrikt bij elk raar geluid; een kat die zich bij een fijne aanraking prompt laat vallen om de buik even grondig te laten verwennen; een kat die letterlijk geobsedeerd iets boeiend niets in de gaten kan houden; kortom gewoon een kat dus.

En als je dan opstaat om een uur of 4 ben je niet meer moe van de voorgaande dag die is afgelopen met het naar bed gaan. Maar je bent ook niet moe van het korte slaapje… zoals je wel eens bent als je te lang in je bed heb liggen dromen…

Er is een tijd geweest dat ik altijd moeilijk sliep. Eerst jarenlang omdat de film van mijn dagelijkse beslommeringen, schuldgedachten en de zeer irriterende wat als-gedachten als een rondje om de kerkroute mijn hoofd bezig hielden. En dat ik daarna deze zelfde gedachten probeerde uit te roeien door mezelf het leplazarus te zuipen… Als een volleerde nazi de Endlösung zoeken en alles wegwerken wat niet in mijn prettige leventje past. Alleen werkt de drank meestal averechts. Je kan net zoveel zuipen als je wil maar dat helpt maar voor een paar uurtjes…

En zo zit je dan weer op een ochtend te hopen op wat slaap. Ik probeer wat oude en nieuwe methodes uit, zoals een beetje doelloos muziek luisteren en meegaan op de melodie en daar een eigen verhaal van maken… Je eigen Peter en de wolf zullen we maar zeggen… En niet te vergeten mensen die je beledigen op soulseek, gevat terug te beledigen. (Het is (g)een kunst mensen te beledigen die te dom zijn voor... ach ja vul zelf maar in...

Maar ook ben ik blij dat ik van tevoren heb bedacht dat het moeilijk zou worden. Een vertrouwde fles port naast mijn zijde, word voor m’n neus, een “dingen te doen” lijstje gemaakt, een sigaret roken, spelen met de katten en verheugen op de dag van morgen… Een tiendelige serie kijken samen met een vriend, biertje erbij, wat junkfood, chips en ja toch ook weer bier en bier en bier en dan zien we wel… en natuurlijk twee dierenhuishoudens bestieren… maar dat gaat lukken

Het enige vervelende is dat oude gewoontes niet roesten… te weinig port, maar ach ik vind zo wel een veilige haven in mijn bank en een leuke dvd…

1 opmerking:

begt zei

richt je op de hoop dat je geliefde zo enthousiast terug komt dat je volgende keer mee mag, nee..mee moet!
dan is een weekendje bankhangen wellicht veel draaglijker!!
veel plezier met weet ik wat voor deeveedeeserie dan ook!

ik heb ook zo'n mooi vooruitzicht; vanavond drie mannen op visite om weer een kindertoneelstukje in te studeren voor ons jaarlijkse terschellingtrip.. Boeiend!
er komt vast wel een biertje om de hoek kijken...;-)