Er valt een leegte in mijn hoofd die niet vullen lijkt…
Als een idioot die niet weet wat obstakels zijn, sta ik op uit m’n stoel, beuk de tafel aan de kant… waggel twee stappen naar de keuken en sla met mijn hand tegen het glaswerk naast de keuken… sla in een beweging mijn hoofd tegen de deurpost… draai in pirouette neerwaarts de keuken door en beland als vanzelf met mijn andere hand op de deur van de koelkast… trek deze open en als ik naar het bierblikje kijk, besef ik dat god bestaat en dat er geen toeval is: Ik had voetballer moeten worden…
Er is maar een penalty, dat bier moet gedronken worden…
Twee seconden later belt mijn vriend de bassist op:
“Zal ik naar je toe komen, ik ben morgen vrij…
Geen probleem, leuk! neem je wel je eigen bier mee… je weet, dat ik weet dat ik nooit genoeg heb…
Ik zie je strax
Ok”
Als ie een klein uur later bij me is, praten we wat en ik zet wat muziekjes op… Op een gegeven moment doen we om en om een nummer en proberen we leuke youtubefilmpjes te zoeken… Met klassiekers uit de jaren ’60 en met klassiekers van het metalgebeuren waar we ooit zo’n fan zijn geweest. Ik net iets anders dan hij, maar juist nu maakt dat het heel spannend en VOORAL lachwekkend. En na verloop van tijd komen de rookwaren met een tintje naar voren…
En juist dat soort dingen maken de dingen zo leuk… Er komen uiteraard wat bluesgasten naar boven die we zo hard mogelijk moeten horen en een aantal soulzangeressen en een aantal countryzangeressen en uiteraard blues, blues…
En van miezerig mannetje dat domweg voor zich uit zat te staren in een bedompt huis en als een chagrijnige narcist in een huis vol spiegels en koelkasten verander ik in een verliefde tiener die helemaal warm wordt van de muziek die tragische vrouwen hebben voortgebracht…
Dit maal zal de kater de mijne zijn, want het is weer een dag als geen ander…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten