Maar goed de ‘de macht des willes’, een geinig boekje over wat we willen en wat we kunnen. En wat ik begrijp uit de samenvatting van een alinea of twee, is dat we wel een wil hebben, maar dat we niet kunnen doen wat we willen. Elke vlieg die we tegenkomen is van invloed op wat je kan en wat je wil. Of om het duidelijk te maken: Je wil elke vrouw besteigen die je tegen komt, maar je lul krijgt niet het bloed waarvan je vind dat het recht op heeft.
Zo ondervind ik het ook de laatste tijd. Niet dat ik elke vrouw wil besteigen… (je moet wel schiften), maar ik word beperkt door een nieuw fenomeen in m’n lichaam. Ik heb alle kinderziektes gehad en alles (letterlijk) overleefd, maar nu heeft een fijne huidziekte zich genesteld in mijn armen en benen. Een plek of tien op elke arm en been, die het midden houdt tussen psoriasis en lekkere 2de graad’s brandwonden. Net als de waterpokken in mijn jeugd jeukt het zo, dat het echt pijn doet. Denk dan aan een diepe wond die continu besprenkeld wordt door jodium.
De zalf van de dokter maakt ’t niet bepaald beter. Als iemand een idee heeft over hoe een brandwond eruit ziet. Die weet wat ik bedoel. Ovale plekken en zo diep de huid ingedrongen dat je de witte uiteinden van de adertjes ziet liggen en geen huid te bekennen. Ik weet dat het geen psoriasis is, want daar heb ik plaatselijk ook last van en dat jeukt (bij mij) niet zo erg als deze plekken.
Maar goed om dit verhaal even af te maken. Als je geestelijk best aardig in je vel zit betekend dat nog niet dat het lichaam zich ook zo voelt. Wie weet is het wel een geinige variant van malaria opgedaan in een Aziatisch land. Want de laatste keer ben ik domweg mijn Malarone-pillen vergeten mee te nemen. Niet bepaald verstandig in een tropisch gebied. Maar ook dit zal wel overgaan en kan ik lachen om de nieuw verworven littekens die al talrijk mijn lichaam versieren. Je moet gewoon niet alles willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten